Τα νεκρά παιδιά – Στέλιος Αγγελόπουλος

Ο κόσμος ξεχνάει τα νεκρά παιδιά.
Θαυμάζει φώτα που τον τυφλώνουν.

Δεν νοιάζεται να αισθάνεται πνιγμένος,
αν του πουν πως η αλυσίδα είναι πολύχρωμη κορδέλα.

Ο κόσμος ξεχνάει τα νεκρά παιδιά.
Και σβήνει απ' την μνήμη, τις κάσες γεμάτες από νιότη.

Αρκείται σε δώρα άδεια,
κάτω από κομμένα δένδρα.

Ο κόσμος ξεχνάει τα νεκρά παιδιά.
Μέχρι να ξανανεκρωθούνε.


Στέλιος Αγγελόπουλος