Το ξεκίνημα-Μάρα Μπολανάκη

Το επόμενο ταξίδι σου ξεκίνησε, Θαρρείς με τους καλύτερους οιωνούς, ή μήπως όχι… Άνθρωποι στοιβαγμένοι σε...

Ιούν 4

Τα παιδικά μου χρόνια στάζουν θλιμμένα σούρουπα και Καθαρές Δευτέρες. Μια μισοτελειωμένη εκδρομή, που μούσκεψε τα...

Μάι 30

Άνθρωπε μη με ξεχνάς!Επειδή γεννήθηκα σαυτό τον τόπο,αντί να φυτεύω ένα όμορφο λουλούδι, μεγαλώνω μέσα στα...

Μάι 25

Αναρωτιέμαι λοιπόν συχνά,πώς μπορεί, έστω για λίγο, να υπήρξαπριν από τη στιγμή εκείνη, που σε γνώρισα…κι...

Μάι 16

Φώναξε ο Νότιαςσε κάθε κλειστό παράθυρο με θέρμη:«Ανοίξτε τα παραθυρόφυλλα να μπω,να χαϊδέψω τα θλιμμένα σας...

Μάι 4

Ονειρεύτηκα τα όμορφα πέτρινα σπίτιακαι τις καταπράσινες νοικοκυρεμένες αυλές,με τους ασφόδελους και τα κρινάκια,που σκαρφαλώνουν σε...

Μάι 4

Σ’ εκείνο το σπίτι που έκτισες,το άσπρο με τα μπλε παράθυρακαι το φανάρι,που μαζεύτηκαν τριζόνια, ένα...

Απρ 25

Οι άνθρωποι, όταν πια δεν τους κοιτάς, σβήνουν.Γίνονται αχνές μουτζούρες με δακρυσμένα μάτιακαι ανήσυχες σκιές σε...

Απρ 18

Άκουσα τα παιδιά να τραγουδούν στο δρόμουςπως ήρθε η Άνοιξη.Μα εκείνη δεν με αφήνειούτε για λίγο...

Απρ 10