"Περνώντας από την Δημοτική Αγορά και κατηφορίζοντας προς τα σοκάκια και τα καλντερίμια της Παλιάς Πόλης, ο δρόμος οδηγεί τον επισκέπτη στο Παλιό Ενετικό Λιμάνι, εκεί όπου ο περίφημος βενετσιάνικος Φάρος κατέχει κεντρική θέση, ενώ στο κέντρο του βενετικού κυματοθραύστη που προστατεύει το Παλιό Λιμάνι, αντικρύζει κανείς τα ερείπια φρουρίου".
Ανάγκη επιβίωσης ή πίστη στην ταυτότητα; Tο πρώτο αναιρεί το δεύτερο ή και τα δύο συμπορεύονται αθόρυβα; Η εξορία διαγράφει αυτόματα στιγμές από τη μνήμη, την πατρίδα, τα αγαπημένα μας πρόσωπα, το "εγώ" μας; Το πραγματικό εμποδίζει το φανταστικό; Πάντα δεν υπάρχει η ανάγκη για όνειρο, όραμα και ταξίδια μνήμης;