Υπόγειο Τραίνο Κι έπειτα τα χρόνια θα περάσουν όγκοι βουνών και πέτρας θα παρεμβληθούν θα ξεχαστούνε όλα όπως ξεχνιέται το καθημερινό φαί που μα κρατάει ορθούς, Όλα, έξω από κείνη τη στιγμή που μέσα στο συνωστισμό του υπόγειου τραίνου κρατήθηκες στο μπράτσο μου Όπως οι γάτες Όπως οι γάτες όταν αρρωσταίνουν κουρνιάζουν στις πιο απόμερες γωνιές όσο μονάχες τους να γιάνουν έτσι κι εγώ σ'αυτή την κόχη θ'απομείνω όσο να πάψει το αίμα μου σε κάθε χτύπο υπόγεια να σχηματίζει τ'όνομά σου