“Χθες το απόγευμα σκεφτόμουν μια κουβέντα της μάνας μου, όταν, επί Λύκων, με ρώτησε μια μέρα γιατί δείχνω έτσι στεναχωρημένη, άκεφη, και της είπα, “Είναι απ’ το γράψιμο, μαμά, υπάρχουν μέρες ζόρικες” (συνήθως απέφευγα να της μιλώ γι’ αυτά, δεν ήθελα να έχει την έγνοια μου), κι εκείνη μου λέει τότε, “Μην ανησυχείς, όλα στο τέλος γίνονται – το μάτι είναι φοβερό, το χέρι ευλογημένο”. Τι κουβέντα όντως! Την επικαλούμαι κάθε φορά που αισθάνομαι αδύναμη, αποθαρρυμένη, που το μάτι τέλος πάντων φοβάται μ’ αυτά που “βλέπει”, που είναι να γίνουν ακόμα, μα έτσι και ανασκουμπωθεί το χέρι το ευλογημένο…”
Ζυράννα Ζατέλη, 29 ή 30 Μαρτίου 1951 | Τετράδια ονείρων | εκδόσεις Καστανιώτη
Ζυράννα Ζατέλη | Τετράδια ονείρων
