Ψιλοβρέχει, ψιλοβρέχει
κι ο θεός μονάχα έχει.
Κι ο θεός μονάχα έχει
και καημούς για μένα βρέχει.
Της ζωής μου το χρυσάφι,
μην το βλέπεις που ξεβάφει,
φταίνε δάκρυα φυλαγμένα
που χυθήκανε για σένα.
Δάκρυα σαν το φαρμάκι
που χαλούν και το χρυσάφι.
Της ζωής μου το χρυσάφι,
μην το βλέπεις που ξεβάφει.
Τα φτερά τα ‘χουν αγγέλοι
και ο μπαγλαμάς το τέλι
κι όσα διάβασες τεφτέρια
σου τα κάψανε τα χέρια.
Της ζωής μου το χρυσάφι,
μην το βλέπεις που ξεβάφει,
φταίνε δάκρυα φυλαγμένα
που χυθήκανε για σένα.
Δάκρυα σαν το φαρμάκι
που χαλούν και το χρυσάφι.
Της ζωής μου το χρυσάφι,
μην το βλέπεις που ξεβάφει.
