Κριστιάν Νίρκα
Σύμβολο συμπόνιας, μετριοπάθειας και ελπίδας. Αναντίρρητα ο Νέλσον Μαντέλα έσπασε έναν φαύλο κύκλο μίσους, όντας ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής (1994-1999). Πριν ακόμα από την εκλογή του, βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης.
Δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού κινήματος. Ήταν επίσης επικεφαλής του κινήματος κατά του απαρτχάιντ, δηλαδή κατά της φυλετικής διαφοροποίησης, και την διάκριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βάσει φυλετικών κριτηρίων.
Φυλακίστηκε για 27 ολόκληρα χρόνια. Απελευθερώθηκε το 1990 και μετά από λίγο ανέλαβε ευθύνες προέδρου, και αναδείχθηκε ως μια από τις πιο σπουδαίες ηγετικές προσωπικότητες της ιστορίας.
Η ερώτηση που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι η εξής:
Τι εμπνέει εκείνον που αποτελεί πηγή έμπνευσης για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους;
Για τον Νέλσον Μαντέλα η απάντηση είναι ένα βικτοριανό ποίημα. Αποτελεί αναμφισβήτητο βιογραφικό στοιχείο, ότι εκτείνοντας την ποινή του, κάθε φορά που στέρευαν οι δυνάμεις του, έβρισκε παρηγοριά στους παρακάτω στοίχους του Γουίλιαμ Χένλεϊ. Τους σιγομουρμούριζε στο κελί του.
Ανίκητος (Invictus)
Πέρα από την νύχτα που με σκεπάζει,
κατάμαυρη απ΄ακρη σε άκρη
ευχαριστώ τους θεούς όποιοι και να ‘ναι
για την ακατανίκητη ψυχή μου.
Κι αν έπεσα θύμα των περιστάσεων
ούτε δείλιασα ούτε έκλαψα γοερά.
Κάτω απ΄ τα χτυπήματα της τύχης
το κεφάλι μου είναι ματωμένο αλλά δεν προσκυνά.
Πέρα απ αυτό τον τόπο της οργής και των δακρύων
κι απ τη βαριά του σκιά
ακόμα κι απ ‘την απειλή του χρόνου
είμαι και θα παραμείνω ατρόμητος.
Δεν έχει σημασία πόσο στενή είναι η πύλη
πόσο μεγάλο είναι το τίμημα
εγώ είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου
εγώ είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.
Απαγγελία του Morgan Freeman
Ο Νέλσον Μαντέλα απεβίωσε 5 Δεκεμβρίου 2013.
