Το “μινόρε του τεκέ” είναι ένα οργανικό κομμάτι το οποίο θεωρείται ιστορικό καθώς έγινε η αιτιά για να καθιερωθεί το μπουζούκι ως πρωτότυπο εθνικό όργανο του ελληνισμού τον 20ό αιώνα.
Πρόκειται για σύνθεση του Ιωάννη Χαλκιά (Τζακ Γρηγορίου) και ηχογραφήθηκε στην Αμερική το 1931. Όταν ο δίσκος ήρθε στην Ελλάδα οι διευθυντές της δισκογραφικής εταιρίας Columbia δε μπορούσαν να καταλάβουν το λόγο αυτής της επιτυχίας,όπως επίσης και το όργανο που κυριαρχούσε στη μουσική εκτέλεση του τραγουδιού αυτού. Μετά λοιπόν από μεγάλη έρευνα κατέληξαν ότι η διαφορετικότητα και η μεγάλη επιτυχία του δίσκου αυτού οφείλοταν στο γεγονός ότι έιχε έναν διαφορετικό μουσικό ήχο που προερχόταν από το άγνωστο μέχρι τότε μπουζούκι.
Εδώ,έχει μεγάλη συμμετοχή ο δημιουργός Ιωάννης Χαλκιάς ο οποίος είναι ο πρώτος επίσημα μπουζουξής σε δισκογραφία. Οι φωνογραφητζήδες έχουν γίνει επάγγελμα από το 1928. Έτσι,αυτό το μινόρε το οποίο έχει διαδοθεί μέσα από τους φωνόγραφους έγινε η αιτία να ασχοληθεί με το μπουζούκι μία ολόκληρη γενιά.
Ένα μεσημέρι,στην ταβέρνα του Γκινόπουλου στις Τζιτζιφιές, ο Γιάννης Παπαιωάννου βρισκόταν εκεί με τα ρούχα της δουλείας (σοβαντζής).
Επίσης ο Μανώλης Χιώτης έπαιζε κιθάρα με το συγκρότημα “Άσπρα πουλιά” του Κ.Μπέζου.Στη συνέχεια καταπιάνεται με τον πρωτόγνωρο ήχο του μινόρε του Χαλκιά και καταπιάνεται με το μπουζούκι.Το 1932 ξεκινούν συστηματικά οι ηχογραφήσεις με μπουζούκια και μπαγλαμάδες με το Μπάτη και το Μάρκο Βαμβακάρη.
Έτσι,με το νέο αυτό όργανο και του νέου τύπου στίχο γεννιέται ένα κύμα που αγκάλιασε όλες τις πλευρές του έθνους και έγινε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ταυτότητας.
Πηγή: μπουζούκι
