Μέσα μας και σε βάθος τρομερό
Ένα ποτάμι με ορμή
Κυλάει προς τα κάτω και προς τα Πάνω ταυτόχρονα
Το άκουσα προχτές για πρώτη φορά ° ή έτσι τουλάχιστον νόμιζα …
Έκλεισα ερμητικά τα αυτιά μου
Ηρέμησα την αναπνοή ώστε να μην με αποσπά και τότε συνάντησα τον πρώτο αλλά γνώριμο ήχο
Αυτόν που γαργαλα το υποσυνείδητο μου
Λες και βρέθηκα ξάφνου στον πάτο του βυθού
Η πρώτη μου ζωή υπήρξε σε κάποιον βυθό άλλωστε…
Στο μεταξύ σ’αγαπάω
*Ο πίνακας της φωτογραφίας είναι επίσης της Βασιλικής Φουντούκου
