Εδώ υπάρχουν πολλά πράγματα έτοιμα που μπορείς να δεις
μέσα τους την ιστορία τους σε πολύ απλή γλώσσα
Ξημερώνει απ’ όλες τις μεριές, Βλαδίμηρε
Όταν με δεις ν’ ανασαίνω κάθε χιλιόμετρο την ανθρώπινη
προστασία σου
Φαντάσου ένα εκατομμύριο γυναικόπαιδα να φωνάζουν: δι-
καιοσύνη
Ή ένα εκατομμύριο άστρα που τα ψάχνουν άπιστα δάχτυλα
Ή μια χρυσοκίτρινη κοίτη που τελειώνει μέσα μου
Έφτασα
Να μου δώσεις λίγα χτυποκάρδια που δεν έγιναν έφηβοι
Τώρα το καλοκαίρι μού τα ζητιανεύει μια δροσούλα του
Ιλισού
Επίσης κι ένα δέντρο που έχασε την καρποφορία του
Όταν κοιμηθεί το φεγγάρι μες στο Ρήνο φαντάσου την ψυχή
μου
Σα δωμάτιο εξοχικού σπιτιού που περιμένει τον ύπνο σου
για παραθέρισμα
Αν ήσουν εδώ το πρωί θα ’κουγες τα κοκόρια και τους γα-
λατάδες μέσα στ’ αγουροξυπνημένα αυτιά της γειτονιάς
Ύστερα τις εφημερίδες και τα χέρια να τις παίρνουν από
τα μισόκλειστα παράθυρα
Πολλές φορές γελώ με τη συνήθεια π.χ. χτες το πρωί
Είχαμε στο τραπέζι ένα φλιτζάνι τσάι παραπανίσιο
Τότε βούτηξα το ψωμί μου στην απέραντη πίκρα του
Κι έτρωγα χωρίς να μπορώ να χορτάσω. Σκέψου τη ζωή μου
Αυτό το βερύκοκκο στα δόντια της απουσίας.
Βλαδήμηρε* - Δ.Π. Παπαδίτσας, «Εντός παρενθέσεως», (1945)
* Σημείωση του ποιητή: Εξόριστος αδερφός μου στη Γερμανία
Βλαδήμηρε* – Δ.Π. Παπαδίτσας
