Για σένα και για μένα
Έναν καινούριο κόσμοΓια σένα και για μέναΈναν κόσμο για όλους εμάςΜέσα σε απέραντες σελίδεςΆδειες λέξεις ξετυλίγονταιΒαμμένες...
Tag Archives: Ποίημα
Το να ανοίξεις την πόρτα έγινε απόφαση “ζωής και θανάτου”
Ο αόρατος εχθρός γίνεται όλο και πιο ορατός. Με το “δεύτερο κύμα”, να είναι πραγματικότητα, αισθανόμαστε...
«Με το αδίδακτο της προσδοκίας φεύγεις-Μονόλογος», Ζωή Δικταίου
Κάτω από τη σπασμένη σου φτερούγα θρηνούν τα πουλιά κι ας μην πέθαναν ακόμη τα φύλλα...
Απόσπασμα από τις «Γειτονιές του Κόσμου» – Γιάννης Ρίτσος
Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις, να ‘ ρχονται οι...
Επανάκτηση-Αλεξανδρα Θ.Κολιγιώτη
Σα καταλύτες αποθησαυρισμένης μνήμηςμε περιττά φορτωματα.Ετσι πορευομαστε. Μεσα απο τις λιγοστές γραμμέςτων αναζητησεων μας. Κι εκεί...
“Υ.Γ”-Μανώλης Αναγνωστάκης
Δε θέλω να γνωρίζω πάρα πολύ τους ανθρώπους. Όλα προς τι; Ζήσαμε παιδικά χρόνια, νιότη...
Βρόχος – Ντίνος Χριστιανόπουλος
Τώρα που σ’ έχω διαγράψει απ’ την καρδιά μου, ξαναγυρνάς όλο και πιο πολύ επίμονα, όλο...
Σαν δεις νέους καιρούς – Μιχάλης Κατσαρός
Σαν δεις νέους καιρούς Καινούργια υπονοούμενα γέλια ειρωνικά δήθεν τυχαίως πεταγμένα φοβάσαι σαν αθώο παιδί...
Σταύρος Σταυρόπουλος: «Είσαι το πιο όμορφο μέρος για να είναι κανείς νέος»
Ποιήματα από το βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου με τίτλο «So long, Marianne / Ποιήματα στην Μαρία»...
Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης – Οδυσσέας Ελύτης
Ἐλαιῶνες κι ἀμπέλια μακριὰ ὡς τὴ θάλασσαΚόκκινες ψαρόβαρκες μακριὰ ὡς τὴ θύμησηἜλυτρα χρυσὰ τοῦ Αὐγούστου στὸν...