Απολείπειν ο θεός Aντώνιον – Κ.Π. Καβάφη
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές— την τύχη...
Tag Archives: Ποίημα
– ‘Άνθρωποι είμαστε, μοναξιά κάνουμε’ –
Άδεια κουφάρια με διαφορετικές αναλογίες, με κλειδωμένες ψυχές, στα σκαριά τους. Κοντά το ένα στο άλλο,...
Νανούρισμα σε εκείνη που αγαπάω
Δεν περίμενα να βρεθώ ξανά εδώ, σ’αυτό το μέρος, κι όμως να’μαι, σ’αυτόν τον πανικό. Με...
Το χέρι μου, η ψυχή μου, ναυάγια – Γιώργος Μαρκόπουλος
Το χέρι μου στα μαλλιά σου φίδι που γυρνάει στη φωλιά του αφού έκαμε κακό. Η...
Τρελὴ Χαρά – Ἰωάννης Γρυπάρης
Μὲ γυμνὸ πόδι στὰ πλούσια τὰ λουλούδια, μὲ ξέπλεγα στὶς αὖρες τὰ μαλλιά της, πετᾷ ἡ...
Eugène Guillevic (1907-1997), «Πιθανοί Μέλλοντες»- Μικρά Ποιήματα
Aυτό το πρωί Ήταν κυνηγημένο Κρύφτηκε Μέσα στη βροχή. …………………. Το πρωί Όλη η μουσική Των...
Robert Desnos – Εἰς τὴν μυστηριώδην
Εἰς τὴν μυστηριώδην Σὲ ὀνειρεύτηκα τόσο ποὺ χάνεις τὴν πραγματικότητά σου. Προφταίνω ἀκόμη ἄραγε νὰ ἀγγίξω...
Καθημερινές – Τέλλος Ἄγρας
Φτωχογειτονιές, ἔρημες γωνιές, ἔρημες καρδιές, ψύχρες, παγωνιές, πού, σὲ μουδιασμένη Κυριακή, στέκει καὶ σᾶς κλαίει θλιμμένη...
Χειμώνας 1942 – Μανόλης Ἀναγνωστάκης
Ξημέρωσεν ὁ δείχτης πάλι Κυριακή. Ἑφτὰ μέρες Ἡ μιὰ πάνω ἀπ᾿ τὴν ἄλλη Δεμένες Ὁλόιδιες Σὰ...