Ξέρω πως κάποτε,σε κάποια κάμαρη, τα δάκτυλά μουθα ‘βρουν -ανοίγοντας το χείμαρρο απαλώνμαλλιών-τραγούδιαπου δεν έπαιξε…

Όταν μιλάμε για καλλιτεχνική δημιουργία και ιδιαίτερα για ποίηση, μας έρχεται στο μυαλό η σκέψη πως κάπου εκεί παραμονεύει η τρέλα ή ο πόνος του δημιουργού. Πάντα η εξής ερώτηση μου κατέκλυζε το μυαλό. Προέρχεται τελικά η καλλιτεχνική δημιουργία αποκλειστικά από ψήγματα ψυχικής οδύνης ή σχετίζεται με το παραλήρημα ενός τρελού; Η απάντηση όμως δεν είναι τόσο απλοποιημένη.