Υπομονή
Έκαναν υπομονή,
και είδαν την αυθεντικότητά τους
την είδαν και οι άλλοι.
Ο ανυπόμονος εαυτός χάθηκε,
ο φοβισμένος εαυτός έφυγε,
ο δειλός εαυτός εξαφανίστηκε,
ο χαμένος εαυτός,
απών στο παρόν.
Η υπομονή σκότωσε τον εγωισμό, γιόρτασαν τη φθορά του
αφού πρώτα τη βιώσαν.
Η υπομονή γέννησε ελπίδα
και τους ελευθέρωσε
ξέφυγαν από τον λαβύρινθο του πάθους βρήκαν τον μίτο της αλήθειας, αγνόησαν πλεονεξία,
απέφυγαν την πλάνη
και, τότε, το απρόσιτο
έγινε προσιτό».


Λία Πεττού, Οι άνθρωποι που κοιμούνται με τα ρούχα, Εκδόσεις Πηγή