Απώλεια – Λ. Δεναξά
Στην ορμή του τέλουςκαι στο τίποτα – που απέμεινεπου διατρέχει κάθε λίγοτο σπασμένο ρολόιπου διαβάλλει το χρόνοστο κενό που έμεινεθα χτυπώ Στη φυγή του τέλουςκαι σ’ αυτό που έγινεπου αδειάζει το χώρομε βρυγμόστη σχισμή που αφήνειθα κρυφτώ Στη ροή του τέλουςκαι σ’ αυτό που δεν έμεινεπου γεμίζει τη σελίδαμε μια διάφανη αιδώθα πνιγώ Στη στιγμή…